Dzień Lodów na Patyku (Włochy)
Lody na patyku to rodzaj zimnego deseru, przyrządzanego z posłodzonej i aromatyzowanej wody zamrożonej na drewnianym patyczku. Mogą również zawierać sok owocowy, herbatę lub inne aromaty.
Francis William „Frank” Epperson z Oakland w Kalifornii spopularyzował lody na patyku po opatentowaniu koncepcji „zamrożonego lodu na patyku” w 1923 roku. Epperson twierdził, że po raz pierwszy stworzył lody na patyku w 1905 roku, mając 11 lat, kiedy pewnej zimnej nocy przypadkowo zostawił na ganku szklankę z lemoniadą w proszku i wodą, w której znajdował się patyczek do mieszania. Historia ta wciąż widnieje na odwrocie pudełek z lodami.
Lody na patyku dotarły do Włoch po II wojnie światowej. W regionie Emilia-Romania, a dokładniej w Reggio Emilia, od 1960 roku lody na patyku nazywane są BIF, co jest akronimem nazwisk trzech wspólników, którzy założyli firmę (Braglia – Iori – Fornaciari). W Bolonii, z tego samego powodu, lody na patyku nazywano COF, od nazwy firmy „Cavazzoni Orlando e Fratelli”, która miała tam siedzibę.
Produkowane przemysłowo lody na patyku występują w ujednoliconej gamie smaków odpowiadających określonym kolorom: magenta, czerwony lub różowy (czarna wiśnia), pomarańczowy (pomarańczowy), żółty (cytrynowy), zielony (miętowy), niebieski (anyżowy), fioletowy (jeżynowy), biały (cytrynowy) i brązowy (cola lub tamaryndowy). Produkcja domowa i rzemieślnicza może prowadzić do różnic.
Odmianą lodów na patyku jest „calippo”, handlowa nazwa tej samej mieszanki słodzonej, aromatyzowanej i lodowatej wody, ale wlewanej do stożkowatej tubki i spożywanej poprzez wyciskanie jej od dołu.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz