Dzień Pańskiej Skórki (Polska)
Pańska skórka to cukierek na bazie
skarmelizowanego cukru, barwnika, ubitych białek, żelatyny i mąki
ziemniaczanej. To niewielka kostka, zwykle w kolorze białym lub różowym.
W ostatnim czasie pojawiły się również inne barwy. Kolor cukierka
zależy od inwencji twórczej wykonawcy. Najczęściej jest to gotowy
barwnik spożywczy, ale można zabarwić cukierka w sposób naturalny:
sokiem z buraka, jagody, marchwi.
Pańska skórka to tradycyjny, domowy cukierek, zawijany w pergamin i sprzedawany głównie w Warszawie i okolicach.
Cukierki sprzedawane są, w okolicach
cmentarza, 1 listopada, w dzień Wszystkich Świętych. W 2008 roku Pańska
skórka została wpisana na listę produktów tradycyjnych województwa
mazowieckiego. Porównywalny cukierek, zwany Trupim miodkiem, sprzedawany
jest w Krakowie i okolicach. Wyroby cukiernicze produkowane są
przeważnie metodą chałupniczą.
„Pańską skórkę” nazywano na początku XX
wieku „Panieńską skórką”. Wyroby cukiernicze opisywano wówczas jako
„słodki placek z malwy, sprzedawany w batonach w aptekach, jako lek na
kaszel lub jako przysmak” (wydanie z 1908 r.), natomiast w wydaniu z
1915 r. cukierek wydaje się być „produktem aptecznym, raczej przysmak
niż lekarstwo, podawany kaszlącym dzieciom, składający się z gumy
arabskiej, drobnego cukru, białek jaj, ubitych na pianę, z dodatkiem
olejku z kwiatów pomarańczy, który tworzy czworokątne tabletki.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz