Czarny bez, dziki czarny bez (Sambucus nigra) – gatunek rośliny z
rodziny piżmaczkowatych. Inne popularne nazwy: bez lekarski, bez
aptekarski, bzowina, buzina, hyczka, hyćka, holunder. Występuje prawie w
całej Europie, Azji, Ameryce Północnej, Australii i Afryce Północnej.
Rośnie praktycznie wszędzie i dość szybko się rozprzestrzenia. Trudno
ustalić od kiedy jest powszechnie znany i doceniony, ale wiadomo, że w
tradycji słowiańskiej odgrywał bardzo istotną rolę. Jak większość
roślin, które łagodziły bóle lub wpływały na poprawę zdrowia, tak i
dziki czarny bez, otaczany był kultem i uważano go za roślinę magiczną.
Dzisiejsze odkrycia pozwalają ocenić, że roślina występowała już w epoce
neolitu i brązu.
W kuchni wykorzystujemy owoce i kwiaty czarnego bzu. Baldachy kwiatów
można smażyć w cieście naleśnikowym i podawać posypane cukrem pudrem. Z
owoców najczęściej przyrządza się przetwory, konfitury, dżemy, powidła,
soki i kompoty. Konfitury i powidła są doskonałym dodatkiem do dań
mięsnych i wędlin, szczególnie pasują do drobiu i dziczyzny. Z kwiatów,
owoców i liści sporządza się herbaty owocowe. Z owoców czarnego bzu
otrzymuje się nalewki o głębokim, brunatnym kolorze i przyjemnym
aromacie.
>
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz