Dzień Potraw z Żab i Ślimaków (Włochy)
Żaby i ślimaki to kategoria obejmująca żaby odławiane na wolności i niehodowlane oraz ślimaki naturalne.
Ślimaki cieszyły się dużym szacunkiem
zarówno wśród Greków, jak i Rzymian, uważając je za pożywienie
luksusowe. Można je było jednak spotkać także w tawernach uczęszczanych
przez klasę robotniczą, gdzie wykorzystywano je do zwiększenia sprzedaży
wina, gdyż według ówczesnych kronik ci, którzy jedli dużo ślimaków,
pili też dużo wina. Po zakończeniu okresu rzymskiego wykorzystanie
ślimaków jako przyjemnego i smacznego pożywienia powoli zaczyna zanikać,
chociaż nadal pozostają one częścią nawyków żywieniowych ludności
wiejskiej i górskiej, która nigdy nie przestała zbierać ich na polach po
pierwszej wiośnie deszczowe lub jesienne, opracowując często unikalne w
każdym regionie przepisy. Ślimaki należą również do tradycyjnej kuchni
różnych regionów Włoch (np. Babbaluci na Sycylii).
>
Żaba to płaz anuran występujący we Włoszech w wielu odmianach, a najczęstszym jest Rana esculenta.
Przez całe średniowiecze żaby kojarzono ze światem czarów, ale z
pewnością nie był to wystarczający powód, aby nie stały się na
przestrzeni wieków cennym źródłem pożywienia dla świata chłopskiego i
dla tych, których nie było stać na koszt mięso. W ubiegłych stuleciach,
na mocy spisanych praw, Lordowie pozwalali swoim dzierżawcom łapać żaby w
stawach i okolicznych terenach, aby wykarmić swoje rodziny. W tym
czasie pola i kanały zamieszkiwały liczne żaby, które bardzo często dla
biednych ludzi były jedynym źródłem białka pochodzenia zwierzęcego. Dziś
żaby to często danie niszowe, rzadkie, a czasem bardzo drogie. Dania na
bazie żab są typowe dla obszarów, na których znajdują się pola ryżowe.
Na przykład kuchnia piemoncka jest bogata w dania na bazie tego małego
płaza, szczególnie w okolicach Novary i Vercelli, gdzie obfituje uprawa
ryżu.
>
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz